Została uznana za rezerwat w 1960 r. na obszarze Izery (1122 m), drugiej co do wysokości góry po czeskiej stronie. Chronione są przede wszystkim pozostałości pierwotnej górskiej świerczyny na kamienistym i podmokłym podłożu, w najwyższych partiach występuje kosodrzewina. W minionych dekadach puszcza została mocno naruszona przez ekshalacje. Na zboczu południowym leży duże rumowisko oraz stosunkowo wysokie bogato rozczłonkowane skały szczytowe - znakomite widoki.